Ύπαρξη σημαίνει Σχέση
Από τότε που το βρέφος παίρνει την πρώτη του ανάσα σ αυτό το κόσμο έχει ζωτική την ανάγκη της Σχέσης με τον Σημαντικό Άλλο για να επιβιώσει.. Άλλωστε και η ιδία η ύπαρξη του είναι προϊόν Σχέσης
Και ενώ το Σώμα του διαρκώς αναπτύσσεται με τη διαδικασία της θρέψης δεν συμβαίνει το ίδιο και με το Ψυχικό του όργανο… Για να θραφεί αυτό χρειάζεται σωστές Σχέσεις.. Σχέσεις που να διακρίνονται από Αγάπη , Αποδοχή , Σεβασμό , Όρια. Αυτή είναι η σωστή τροφή της ψυχής… Κι όλα αρχίζουν από το πρώτο βλέμμα. Το βλέμμα της μητέρας του.
Το βρέφος κοιτάζει τη μητέρα του Από αυτό το κοίταγμα περιμένει να πάρει, την αποδοχή , την αγάπη , το καλωσόρισμα σ αυτό τον Κόσμο.. την ελπίδα.. το φως.. Δέρκομαι σημαίνει κοιτάζω για τους Αρχαίους.. Και δίνω το Φως μου στον Άλλον.. και περιμένω να αντλήσω και το δικό του φως..
Μέσα από αυτό το άρρητο βλέμμα το βρέφος θα αντλήσει όλα εκείνα τα στοιχεία ης ύπαρξης που θα βοηθήσουν την ψυχή του να μεγαλώσει να αναπτυχθεί να γίνει Πρόσωπο.
Αυτή είναι η πρώτη Συνάντηση που θα έχει ο άνθρωπος στη ζωή του.. Και η συνάντηση αυτή έχει μια ιερότητα.. Τι γίνεται όμως όταν η μητέρα δεν έχει γίνει Πρόσωπο αλλά το μόνο που διαθέτει είναι Προσωπείο..; Όταν έχει δηλαδή
πείσει τον εαυτό της ότι έχει αγάπη επειδή έγινε μητέρα αλλά στην πραγματικότητα δεν έχει τίποτε να δώσει.; Όταν ο εσωτερικός της κόσμος είναι κατατεμαχισμένος, ρημαγμένος..και το βλέμμα της δεν έχει ελπίδα για να δώσει στο παιδί της ούτε αποδοχή γιατί δεν αποδέχεται ούτε τον ίδιο της τον Εαυτό;
Τότε αυτό το Μαζί γίνεται ευάλωτο χιλιοτρυπημενο.. και γίνεται ένα μοτίβο για τη δημιουργία παρόμοιων σχέσεων και ενός παρόμοιου χιλιομπαλωμενου Εαυτού.
Κάνουμε Σχέσεις για να μπορούμε να κατα θέτουμε την οδύνη μας και τα σπαράγματα του Εαυτού μας.. Σε κάθε συνάντηση Άλλου υποβόσκει ασύνειδα πάντα η ελπίδα να βρούμε άλλα χρώματα.. Να βρούμε Φως.. Να βρούμε τις ποιότητες που τόσο έχει ανάγκη η Ψυχή μας για να συνεχίσει την εξέλιξη της όμως μόνο αυτά τα μουντά χρώματα έχουμε μάθει.. Τα άλλα μας είναι άγνωστα.. Δεν μας φαίνονται οικεία.. Δεν μας φαίνεται ότι μας αξίζουν..
Έτσι στη θεραπεία δεν επιχειρούμε να θεραπεύσουμε έναν άνθρωπο απλά αλλά κυρίως τις σχέσεις του. Τη σχέση πρώτα από όλα με τον ίδιο του τον Εαυτό αλλά και τους βασικούς Άλλους στη Ζωή του.
Επιχειρούμε να συνδημιουργήσουμε ένα Νέο Μαζί που θα γίνει η μήτρα για τη γέννηση ενός αυθεντικού υγιούς προσώπου..